Λευκωσία: Συντηρείται σε διάφορα επίπεδα και από πολλές χώρες το σενάριο για μεταφορά του φυσικού αερίου με αγωγούς μέσω Τουρκίας ενώ στο παρασκήνιο το ζήτημα της ενέργειας περιλαμβάνεται στις ασκήσεις επί χάρτου που αφορούν το Κυπριακό. Τα σενάρια, όπως πληροφορούμαστε, διαφοροποιούνται καθώς γίνεται λόγος για κατασκευή τερματικού αλλά και μεταφορά με αγωγούς του αερίου μέσω Τουρκίας. Αυτή η νέα προσέγγιση θα επηρεάσει σημαντικά και τους σχεδιασμούς για το Κυπριακό καθώς φαίνεται ότι λόγω των εξελίξεων που θα υπάρξουν στο θέμα της ενέργειας αναμένεται να επισπευσθούν και οι κινήσεις στο Κυπριακό, όπως και οι πιέσεις. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, κινούνται τόσο προς την Άγκυρα όσο και προς τη Λευκωσία, ώστε να «αξιοποιήσουν τις δυνατότητες που θα παρουσιασθούν» με την εξόρυξη του φυσικού αερίου στην περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ.
Οι Αμερικανοί, όπως
αναφέρουν ενημερωμένες πηγές, υποδεικνύουν πως η Λευκωσία δεν θα πρέπει να αποκλείει την επιλογή να περάσει το φυσικό αέριο με αγωγούς μέσω Τουρκίας, ανεξαρτήτως με την κατασκευή του τερματικού. Αυτό προβάλλεται και από άλλες χώρες, ακόμη και πολύ φιλικές, υποδεικνύοντας πως στους σχεδιασμούς θα πρέπει να ληφθούν υπόψη δυο βασικοί παράγοντες, η Τουρκία αλλά και οι Τουρκοκύπριοι. Για τους τελευταίους εγείρεται το θέμα των εσόδων και της συγκρότησης ενός ειδικού ταμείου. Πάντως, από αμερικανικής πλευράς, αντιλαμβάνονται πως για να υπάρξει οποιοδήποτε βήμα στο θέμα της μεταφοράς του φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας πρέπει να λυθεί πρώτα το Κυπριακό. Γι’ αυτό στρέφονται και προς την κατεύθυνση της Άγκυρας υποδεικνύοντας πως ενδέχεται «να ανακαλυφθούν πολλές ποσότητες αερίου και πως θα ωφεληθεί και η Τουρκία». Τόσο οι ΗΠΑ όπως κι άλλες χώρες αναφέρουν προς Τούρκους αξιωματούχους πως «η Λευκωσία προχωρεί με το θέμα του τερματικού σταθμού» και πως θα πρέπει να κάνει κινήσεις. Είναι σαφές πως με βάση το νέο σενάριο που εξετάζεται και ο τερματικός σταθμός μπορεί να γίνει αλλά ταυτόχρονα και παράλληλα να μεταφέρεται αέριο με αγωγούς μέσω Τουρκίας. Μάλιστα γίνεται λόγος για αγωγούς που θα περνούν από την Κύπρο (ξηρά και θάλασσα) και θα επεκτείνονται προς την Τουρκία. «Οι ποσότητες στο Αφροδίτη και το Λεβιάθαν είναι αρκετές για να εφαρμοσθούν ταυτόχρονα και οι δυο επιλογές», αναφέρουν ειδικοί που ασχολούνται τεχνικά με το θέμα. Ασφαλώς για να προωθηθεί αυτό το σενάριο προϋποθέτει λύση του Κυπριακού, γι’ αυτό και οι επόμενοι μήνες κρίνονται ως καθοριστικοί για τις κινήσεις που θα γίνουν προς την κατεύθυνση της επίτευξης συμφωνίας. Ενδιαφέρον, πάντως, έχει το γεγονός ότι την ερχόμενη Τετάρτη στην υπογραφή του μνημονίου συναντίληψης με τρεις εταιρείες, για την κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποίησης φυσικού αερίου, θα είναι και δυο πρέσβεις. Οι πρεσβευτές των ΗΠΑ και του Ισραήλ καθώς εταιρείες των χωρών τους εμπλέκονται στη διαδικασία. Αυτό στέλνει, κυρίως σε ό,τι αφορά στον Αμερικανό και πολιτικό μήνυμα. Όπως είναι γνωστό, η υπογραφή μνημονίου για τον τερματικό σταθμό υγροποίησης θα γίνει με τις εταιρείες Noble Energy International Ltd, Delek Drilling Limited Partnership και Avner Oil Exploration Limited Partnership. Αναμένοντας τις αποφάσεις της Λευκωσίας Στα Ηνωμένα Έθνη και στα Υπουργεία Εξωτερικών κυβερνήσεων που έχουν «αναβαθμισμένο ενδιαφέρον» για την Κύπρο και το Κυπριακό αξιολογούν το έγγραφο Αναστασιάδη, που κατατέθηκε στο Εθνικό Συμβούλιο. Αναμένουν, ωστόσο, περισσότερα μετά και τη διήμερη συνεδρίαση του Σώματος, το οποίο θα συνέλθει στις 16 Ιουλίου. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε δυο βασικά ζητήματα. Πρώτο, την αξιολόγηση/αντιμετώπιση του εγγράφου Ντάουνερ και δεύτερο τον διορισμό διαπραγματευτή (αυτό ενδέχεται να κριθεί στη σύνοδο των αρχηγών, που θα συνέλθει στις 2 Ιουλίου). Τα δυο αυτά ζητήματα θα επιτρέψουν, όπως ανέφεραν ξένες διπλωματικές πηγές, στα Ηνωμένα Έθνη να προχωρήσουν τα επόμενα βήματά τους. Ο Αλεξάντερ Ντάουνερ σχεδιάζει να έρθει στο νησί το τελευταίο δεκαήμερο Ιουλίου, θέλει ωστόσο πρώτα να έχει ενώπιόν του τα αποτελέσματα που θα προκύψουν από τις συνόδους του Εθνικού Συμβουλίου. Γράφει: Κώστας Βενιζέλος – Φιλελευθερος
olympia.gr
Ναυάγιο ΔΕΠΑ : οι Ρώσοι ρίχνουν την ευθύνη μόνο στην Αθήνα!
Η δήλωση του εκπροσώπου της Gazprom, Σεργκέι Κουπριάνοφ, μετά την απόσυρση της εταιρείας από τον διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, τα λέει όλα.
Η ρωσική εταιρεία, πολύ απλά, αποφάσισε να μην υποβάλει καν υποψηφιότητα στο διαγωνισμό, επειδή θεωρούσε ότι δεν είχαν δοθεί εγγυήσεις για την οικονομική κατάσταση της εταιρείας. «Όλες οι διαδικασίες που απαιτούνται για την ολοκλήρωση της αγοράς της ΔΕΠΑ, μετά τον σχετικό διαγωνισμό, μπορεί να διαρκέσουν περίπου ένα χρόνο. Στο μεταξύ, η εταιρεία αντιμετωπίζει ήδη σοβαρά προβλήματα με μη πληρωμές από καταναλωτές, ενώ θα έπρεπε να αναδιαρθρώσει την θυγατρική της ΔΕΣΦΑ. Ωστόσο, δεν δόθηκαν εγγυήσεις ότι δεν θα επιδεινωθεί η κατάστασή της» δήλωσε, προσθέτοντας ότι «όλα αυτά δημιουργούν σοβαρούς κινδύνους που επηρεάζουν την αξία της εταιρείας, ενώ η τιμή της συναλλαγής καθορίζεται με τις παρούσες συνθήκες, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη αυτοί οι παράγοντες. Γι' αυτό, ελήφθη η απόφαση να μην υποβληθεί προσφορά για τη ΔΕΠΑ».

Η τοποθέτηση αυτή κινείται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Ως γνωστόν, το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), ανέφερε ότι η ελληνική πλευρά είχε δώσει όλες τις επαρκείς εγγυήσεις, ενώ, σύμφωνα με κυβερνητικές διαρροές, την κύρια ευθύνη για το ναυάγιο δεν φέρει η ελληνική κυβέρνηση, αλλά οι αμερικανο-ευρωπαϊκές πιέσεις. Ρωσικοί κυβερνητικοί κύκλοι σχολίαζαν ότι ήταν αναμενόμενες οι αντιδράσεις από ΗΠΑ και Βρυξέλλες, ωστόσο τόνιζαν ότι την ευθύνη για μια τόσο σοβαρή εθνική απόφαση φέρει αποκλειστικά η Ελλάδα και ουδείς άλλος. Πολύ περισσότερο, υπογράμμιζαν με νόημα ότι η Gazprom στην ανακοίνωσή της ούτε μια φορά δεν έκανε αναφορά στις αμερικανικές - ευρωπαϊκές παρεμβάσεις, αλλά περιορίστηκε να εντοπίσει το πρόβλημα αμιγώς στους Ελληνες οφειλέτες προς την ΔΕΠΑ, οι οποίοι εκτιμάται ότι της χρωστούν ίσως και 600 εκ. ευρώ. Είναι ολοφάνερο ότι ρωσική και ελληνική πλευρά έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις σχετικά με την οικονομική υγεία και τις προοπτικές της ΔΕΠΑ.
Ελληνας αναλυτής μιλώντας στο πρακτορείο Interfax ανέπτυξε τρία σενάρια σχετικά με το ναυάγιο στη ΔΕΠΑ:
1.Το πρόβλημα δημιουργήθηκε από τον κ.Αντώνη Σαμαρά, προκειμένου στον μέλλον να αγοράσουν τη ΔΕΠΑΈλληνες στη μισή τιμή.
2.Ο κ.Σαμαράς υπάκουσε στις αμερικανικές και ευρωπαϊκές «συστάσεις».
3. «Οι Ρώσοι, γνωρίζοντας ότι η πώληση θα μπλοκαριζόταν από τις Βρυξέλλες σε μεταγενέστερο στάδιο, και βλέποντας την γενικότερη αντίθεση των ΗΠΑ και της ΕΕ, έκαναν πίσω».
Οι Ρώσοι είχαν υποβάλλει τις πιο σοβαρές οικονομικές προτάσεις για τη ΔΕΠΑκαι τον ΔΕΣΦΑ
Να σημειωθεί ότι και η ενδιαφερόμενη ελληνική κοινοπραξία αρνήθηκε να υποβάλει δεσμευτική πρόταση. Οσον αφορά την έτερη ιδιωτικοποιούμενη εταιρεία, τη ΔΕΣΦΑ, ενδιαφέρθηκε μόνον η Κρατική Εταιρεία Πετρελαίου του Αζερμπαϊτζάν (SOCAR), ενώ η ρωσική εταιρεία Sintez, αρνήθηκε να μετάσχει.
Η προσφορά της SOCAR μπορεί να σηματοδοτεί την επιδίωξή της για ένα δίκτυο παράδοσης του φυσικού αερίου της Κασπίας προς την Ευρώπη, μέσω της επιλογής του αγωγού της Αδριατικής (ΤΑΡ). Σχέδιο που υποστηρίζουν οι ΗΠΑ.
Ο επικεφαλής της εταιρείας Pöyry Management Consulting, Αναστάσιος Γιαμουρδής, εκτιμά ότι είναι δικαιολογημένες οι ανησυχίες της Gazprom, παρά τις εγγυήσεις του ΤΑΙΠΕΔ. Έχει αναφερθεί ότι οι Έλληνες αναλάμβαναν μέχρι € 180.000.000 από τις απαιτήσεις προς τη ΔΕΠΑ, όμως μόνο μέχρι τις 31.12 2015. Γιατί όχι και αργότερά;
Επίσης, ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι η Gazprom ως υποψήφιος αγοραστής θα μπορούσε να καταστεί το πιθανό «θύμα» από ενδεχόμενη εμπλοκή της Ε.Ε. στην υπόθεση. Σύμφωνα με τον κ. Γιαμουρδή κάτι τέτοιο θα εξέθετε τη Gazprom σε σοβαρό κίνδυνο. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις της ΔΕΠΑπρος τους οφειλέτες της, οι οποίες πιθανότατα υπερβαίνουν τα 180 εκ. ευρώ, δικαιολογούν σε πολύ μεγάλο βαθμό την απόφαση της Gazprom να μην πάρει καν μέρος στην τελική φάση του διαγωνισμού. Πόσω μάλλον όταν οι οφειλές προς τη ΔΕΠΑεκτιμώνται -αν δεν είναι αποδεδειγμένα- πάνω από 400 εκ ευρώ.
Η τύχη της ΔΕΠΑείναι πλέον ασαφής, ενώ αναμένεται μια δεύτερη απόπειρα ιδιωτικοποίησης, χωρίς όμως να έχει ξεκαθαρίσει ποιες θα είναι οι υποψήφιες εταιρείες. Να σημειωθεί ότι στον πρώτο διαγωνισμό καμμία Δυτική εταιρεία δεν έδειξε πρόθεση να υποβάλλει συμμετοχή.
Η Ρωσία Τώρα