Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης
Έχει λεχθεί πως οι προσεχείς εκλογές στην Αλβανία είναι οι πλέον κρίσιμες για πολλούς λόγους. Περισσότερο κρίσιμες όμως είναι για την ελληνική εθνική μειονότητα της οποίας διακυβεύεται ακόμα και αυτή η ύπαρξή της με την μορφή που την ξέρουμε.
Η Αλβανία έχει διαχρονικά, ενιαία και αταλάντευτη στρατηγική ως προς τις επιδιώξεις της περί μεγάλης ή φυσικής Αλβανίας, ως προς τις διεκδικήσεις της απέναντι στις γειτονικές της χώρες και βέβαια απέναντι στην Ελλάδα όπου απροκάλυπτα πλέον η ηγεσία της χώρας μιλάει για αλβανική ΄Τσαμουριά, για γενοκτονία των Τσάμηδων από την Ελλάδα και για αλβανική μειονότητα στην χώρα μας. Ακόμα τα σχέδια της Αλβανίας για αλβανοποίηση της Βορείου Ηπείρου και για πλήρη χειραγώγηση του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.Η Τουρκία αλλού φανερά και αλλού κρυφά βοηθάει ουσιαστικά και ποικιλότροπα την Αλβανία στα σχέδιά της αφενός γιατί στρέφονται κατά της Ελλάδας και άλλων ορθοδόξων λαών αλλά και γιατί βρίσκεται στους σχεδιασμούς της περί ισλαμικού τόξου και νέο-οθωμανισμού. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον δείχνει η Τουρκία, η χώρα που έχει πραγματοποιήσει πλήθος γενοκτονιών, στους ισχυρισμούς της Αλβανίας περί γενοκτονίας των Τσάμηδων από την Ελλάδα. Υποστηρίζει με ζήλο τις αλβανικές αιτιάσεις θέλοντας να δείξει προς την διεθνή κοινότητας πώς να, και η Ελλάδα τα ίδια έκανε.
Η Ομόνοια και το ΚΕΑΔ, οι εκφραστές του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, διεξάγουν μία άνιση πολιτική μάχη, έχοντας να αντιπαλέψουν τα πανίσχυρα αλβανικά κόμματα εξουσίας αλλά και τους μηχανισμούς του αλβανικού κράτους, παρακράτους και διαπλεκομένων ρουσφετολόγων, μαφιόζων, πουλημένων και λοιπών υποκειμένων, προσπαθεί να εξασφαλίσει την είσοδό της στην αλβανική βουλή, για μια εκ των πραγμάτων αδύναμη εκπροσώπηση, ίσως ενός βουλευτή.
Το Δημοκρατικό κόμμα της Αλβανίας του Σαλί Μπερίσα στα πλαίσια της προσπάθειας χειραγώγησης του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, με την μέθοδο της αποστασίας έφερε στους κόλπους του πολλά και σημαντικά στελέχη του Ελληνισμού, τα οποία αντάλλαξαν την εθνική τους ταυτότητα με τα προνόμια της αλβανικής εξουσίας, αποκηρύσσοντας ουσιαστικά την εθνική τους καταγωγή με την προσήλωσή τους στον Αλβανισμό και στην κομματική πειθαρχεία. Ακόμα η ίδρυση του κόμματος ΜEGA, παρά την εθνοκαπηλεία που επιχειρεί με φράσεις όπως «το κόμμα των Ελλήνων» και ανάλογα σύμβολα και ρητορική, όπως όλα δείχνουν, βρίσκει την στοργική βοήθεια που χρειάζεται, από το Δημοκρατικό κόμμα. Φιλοδοξεί δε να φέρει προς χειραγώγηση οτιδήποτε άλλο μπορέσει από τον βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.
Η Ελλάδα χωρίς ενιαία και μακροχρόνια εθνική στρατηγική αλλά και ανάλογη αποφασιστικότητα και διεκδικητικότητα δείχνει πως δεν μπορεί ή δεν θέλει να παίξει τον ιστορικό της ρόλο. Τα αριστερά κόμματα της ελληνικής πολιτικής σκηνής αντιμετωπίζουν τον βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό σαν κάτι το ανύπαρκτο, εχθρικό ή παντελώς αδιάφορο, κάτι που γι΄αυτούς βρίσκεται μόνο στο μυαλό κάποιων… εθνικιστών, Ελλήνων φασιστών. Στα κόμματα του κεντρώου και κεντροδεξιού χώρου υπάρχουν πολλές απόψεις, πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενες αλλά δυστυχώς και επηρεαζόμενες από το αλβανικό ή φιλοαλβανικό λόμπυ που εργάζεται ακατάπαυστα
και προσπαθεί να περάσει απόψεις ή ακόμα και αποφάσεις. Ένα κυρίαρχο στοιχείο των αλβανικών επιδιώξεων είναι να περάσουν προς Έλληνες πολιτικούς την άποψη πως η Αλβανία νοιάζεται και στηρίζει τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας και η Ελλάδα δεν χρειάζεται να ασχολείται με αυτό το θέμα. Επίσης πως οι μειονοτικοί δεν χρειάζεται να προσπαθούν να εκπροσωπηθούν στο αλβανικό κοινοβούλιο μέσα από την ΟΜΟΝΟΙΑ - ΚΕΑΔ αλλά να ενταχθούν στα αλβανικά κόμματα.
Αξίζει νομίζω να αναφέρω τα εξής: Πριν λίγους μήνες το κόμμα των Τσάμηδων PDIU, το οποίο ανήκει μαζί με το MEGA και άλλα κόμματα στην συμμαχία του Δημοκρατικού κόμματος του Σαλί Μπερίσα, έφερε στην αλβανική Βουλή ένα ψήφισμα καταδίκης της… Ελλάδας για την (δήθεν) γενοκτονία των Τσάμηδων. Ο αποστάτης υπουργός του Μπερίσα Σπύρος Ξέρας δήλωσε τότε πως θα υπακούσει σε ότι του πει το κόμμα του. Οι άλλοι δυο «Έλληνες» βουλευτές του Δημοκρατικού κόμματος, ο αποστάτης επίσης Κώστας Μπάρκας και ο Κορυτσαίος Γιώργος Παππάς διάλεξαν την χρυσή σιωπή. Η δύναμή τους ήταν αρκετή ώστε να προκαλέσουν κυβερνητική κρίση στο κοινοβούλιο και έτσι να αποσυρθεί το κατάπτυστο ψήφισμα που στρεφόταν ευθέως κατά της Ελλάδας και για το οποίο ενδιαφερόταν με τον πιο έκδηλο τρόπο ο Τούρκος πρέσβης. Τα ψήφισμα έφθασε κατ΄ αρχάς στην αρμόδια επιτροπή εξωτερικών θεμάτων, εκεί ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ Βαγγέλης Ντούλες ήταν ο μόνος που αντιστάθηκε και δέχθηκε ακραίες φραστικές επιθέσεις από τους δυο βουλευτές του Τσάμικου κόμματος, με αποτέλεσμα η επιτροπή να διακόψει την συνεδρίασή της. Τελικά οι Αλβανοί βρήκαν έναν έμμεσο τρόπο να νομιμοποιήσουν το ψήφισμα.
Ο αποστάτης υπουργός λοιπόν Σπύρος Ξέρας, που κάποιοι στην Ελλάδα πίστευαν πως από την θέση του θα προάσπιζε τα ελληνικά συμφέροντα, χαίρει της στήριξης Έλληνα περιφερειάρχη, ο οποίος ποικιλοτρόπως τον βοηθάει, με τον οποίον συνδέεται με κουμπαριά.
Κάτω από κάποιες άλλες συνθήκες ο Ελληνισμός της Αλβανίας θα μπορούσε να είναι κυρίαρχο πολιτικό στοιχείο, με την Βόρειο Ήπειρο να ευημερεί κάτω από ένα καθεστώς ευρείας αυτονομίας, όπως ορίζουν εξ άλλου διεθνείς σχετικές συμφωνίες.
aftonomi.gr