Ο Κ.Πετράκης ήταν παράδειγμα ήθους , αξιοπρέπειας κι ένα ανοιχτό μυαλό. Σε όλη του τη ζωή πάλευε, αγωνιζόταν για όσα πίστευε. Το έκανε στη δικτατορία Μεταξά και το πλήρωσε ακριβά. Το έπραξε στη γερμανική κατοχή και παραλίγο να σκοτωθεί. Καίτοι αριστερός δεν έμεινε στις παρωπίδες και τις εμμονές που επέβαλε το κόμμα… «Έφαγα πιο πολύ ξύλο από τους συντρόφους μου παρά από τους άλλους» είχε πει στον Α. Σανουδάκη…
Το 1942 το αεροδρόμιο Ηρακλείου είχε εξελιχθεί σ’ ένα από τα πιο κομβικά αεροδρόμια της εποχής, λόγω των μεταφορών στη Μέση Ανατολή. Αλλά και πολύ οργανωμένο εξαιτίας της εργασίας την οποία επέβαλαν οι κατακτητές στους κατοίκους των γύρω περιοχών.
Οι συμμαχικές δυνάμεις, για να ανακόψουν την προέλαση του Ρόμμελ στην Αφρική, αποφασίζουν την καταστροφή των αεροδρομίων της Κρήτης. Συγκεκριμένα, για το αεροδρόμιο Ηρακλείου επιλέχθηκαν έξι άνδρες της SAS «Special Air Service» στόχος των οποίων ήταν η καταστροφή αποθηκών, που περιείχαν πολεμοφόδια και καύσιμα. Η ομάδα αποτελούνταν από τους:
G. Berge (Μπερζέ)
Lord George Jellice (Λόρδος Τζέλικο)
J. Mouhot (Μουό)
P. Leostic (Λεοστίκ)
J. L. Sibart (Σιμπάρ)
Κ. Πετράκης
Τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά: Το σαμποτάζ αρχικά είχε οριστεί τη νύχτα της 7ης προς 8η Ιουνίου, όμως αναβλήθηκε καθώς το ελληνικό υποβρύχιο «Τρίτων», που είχε αναλάβει τη μεταφορά των σαμποτέρ, έφτασε στις ακτές του κόλπου των Μαλίων την 11η Ιουνίου. Η ομάδα έφτασε στο αεροδρόμιο Ηρακλείου αργά τη νύχτα της 12ης Ιουνίου, ανέβαλε όμως το εγχείρημα της λόγω της απρόβλεπτης εμφάνισης ενός γερμανού σκοπού, που περιπολούσε.
Την επόμενη νύχτα, αφού οι σαμποτέρ κατάφεραν να εισχωρήσουν στον χώρο του αεροδρομίου, διαπιστώνουν πως τα αεροπλάνα βρίσκονται συγκεντρωμένα στο νοτιοανατολικό άκρο της πίστας, ενώ οι αποθήκες στην άλλη άκρη. Τοποθετούν εκρηκτικά στην αριστερή πτέρυγα κάθε αεροπλάνου. Εκρηκτικά επίσης τοποθετήθηκαν στο χώρο όπου υπήρχαν βόμβες των γερμανικών αεροπλάνων και σ’ ένα κτίριο που στεγάζονταν μηχανήματα και γεννήτριες.
Η έκρηξη είχε οριστεί μετά από δύο ώρες. Στο μεταξύ, οι σύμμαχοι ξεκινούν βομβαρδισμό του χώρου του αεροδρομίου, ως αντιπερισπασμό, για να καλυφθούν οι σαμποτέρ και να αποφευχθούν αντίποινα σε βάρος του κρητικού λαού. Η επιχείρηση είχε στεφθεί με απόλυτη επιτυχία…
Οι σαμποτέρ έφυγαν προς τις νότιες περιοχές της Κρήτης.
Κοντά στην περιοχή Βασιλικά Ανώγεια, οι τέσσερις από τους έξι σαμποτέρ (Μπερζέ, Μουό, Λεοστίκ, Σιμπάρ) πιάστηκαν αιχμάλωτοι από τους Γερμανούς, οι οποίοι είχαν ειδοποιηθεί από ένα ντόπιο, το Μανόλη Χαριτάκη, ενώ παράλληλα ο Πετράκης και ο Λόρδος Τζέλικο είχαν φύγει για το χωριό Κρότος για να ενημερωθούν για την ακριβή ώρα και τοποθεσία της επιστροφής. Στη συμπλοκή, που ακολούθησε ο Λεοστίκ πέφτει νεκρός από τα γερμανικά πυρά, μόλις στα 18 του χρόνια. Σύμφωνα με το σχέδιο ο Λόρδος Τζέλικο και ο υπολοχαγός Πετράκης, αφού μάταια περίμεναν τους συντρόφους τους, επέστρεψαν στην Αλεξάνδρεια πάνω σε μια Vedette (Είδος πλοίου).
Ως αντίποινα για το σαμποτάζ του αεροδρομίου, οι Γερμανοί ιθύνοντες αποφάσισαν την επομένη (14η Ιουνίου) να εκτελέσουν 50 από τους 62 μάρτυρες, που ήταν όλοι επιφανείς Ηρακλειώτες, στην περιοχή «Ξηροποτάμου» Ηρακλείου.
Ακούστε την συγκλονιστική μαρτυρία…
