Ο λόγος είναι πολύ απλός και σχετίζεται άμεσα με τις πραγματικές διαθέσεις των Ελληνικών αντιπολιτευτικών κομμάτων να ανατρέψουν την κυβέρνηση Σαμαρά και να διώξουν το μνημόνιο, το οποίο –κατά κοινή ομολογία- καταστρέφει την χώρα.
- Γιατί δεν μπορεί ο ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ, με τον «χαρισματικό» Αλέξη Τσίπρα, να στείλει το μήνυμα μιάς γενικευμένης λαϊκής απαίτησης, για ανατροπή της τραγικής (έως άθλιας) συγκυβέρνησης Σαμαρά;
- Γιατί δεν οργανώνεται μία παλλαϊκή κίνηση από όλα τα αντιπολιτικά κόμματα κατά της σημερινής μνημονιακής κυβέρνησης;
- Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας μετέχει σε συγκέντρωση στην Ισπανία, αλλά δεν βγάζει στους ελληνικούς δρόμους τους ψηφοφόρους του κόμματός του;
- Γιατί υπάρχει αυτή η σιωπή, απέναντι στην εφαρμοζόμενη δολοφονική πολιτική της τρόικα και των κυβερνητικών υποτακτικών της;
- Μήπως επειδή η αντιπολίτευση έχει επιλέξει να ακολουθήσει την πολιτική του «ώριμου φρούτου», να περιμένει δηλαδή την λογική κατάρρευση της κυβέρνησης Σαμαρά και ταυτόχρονα αδιαφορώντας για τα όσα συμβαίνουν στην χώρα να σωπαίνει εισπράττοντας τα σχετικά (υψηλά) κονδύλια – επιχορηγήσεις;
- Μήπως η αντιπολίτευση δεν καλεί τους Έλληνες σε άμεση αντίδραση, επειδή γνωρίζει δεν έχει την δυναμική που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις και αποφεύγει μία πανωλεθρία;
- Μήπως η αντιπολίτευση δεν αντιδρά, επειδή στην πραγματικότητα δεν έχει να προτείνει τίποτε ως λύση επί της ουσίας των όσων προβλημάτων βιώνουν οι πολίτες;
- Μήπως η αντιπολίτευση σφυρίζει αδιάφορα επειδή συμφωνεί με το κυβερνητικό μνημονιακό πρόγραμμα και δεν επιθυμεί πραγματικά την ανατροπή της υπάρχουσας (τραγικής για τους πολίτες) κατάστασης;
Η πλατεία Ταξίμ έριξε τις μάσκες εκείνων που επαγγέλλονται την σωτηρία της Ελλάδας.
Η πλατεία Ταξίμ στέλνει ένα μήνυμα προς όλους τους πολίτες της Ελλάδας. Τουλάχιστον, προς όλους τους (ακόμα) σκεπτόμενους και μη κομματικά πνευματικά ελεγχόμενους Έλληνες.Και αυτό το μήνυμα δεν έχει να κάνει με την αγωνιστική διάθεση των πολιτών της Τουρκίας, αλλά με την παραπλανητική και ψευδέστατη αγωνιστική διάθεση των πολιτικών της Ελλάδας, οι οποίοι αποδεικνύονται περίτρανα όχι απλά μικρότεροι των περιστάσεων, αλλά επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο, αφού δεν έχουν κατανοήσει την αδήριτη ανάγκη άμεσης αλλαγής πλεύσης της χώρας.
Οι πολιτικές του «ώριμου φρούτου» εφαρμόζονται όταν υπάρχει αρκετός χρόνος. Στην περίπτωση της Ελλάδας ο χρόνος έχει τελειώσει προ πολλού και τόσο η χώρα όσο και οι πολίτες της συνθλίβονται από την πολιτική ανυπαρξία και τις μηδενικές πολιτικές προτεραιότητες ουσιαστικής διάσωσης της χώρας.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι Έλληνες έχουν βρεθεί στο σημείο να ψάχνουν την σωτηρία τους μέσα από έναν πόλεμο που δεν έρχεται ή μέσα από ένα… θαύμα που δεν γίνεται!
Και αυτή η παθητική στάση τους στην επίθεση που δέχονται, τους έχει καταστήσει ουσιαστικά ηττημένους σε έναν πόλεμο που δεν έδωσαν ποτέ, επειδή πίστευαν πως θα βρεθούν εκείνοι οι «αναγνωρισμένοι» πολιτικοί «ηγέτες» που θα στήριζαν τα αυτονόητα της δημοκρατίας και θα πάλευαν υπέρ των δικαίων της χώρας και των πολιτών, θα έδιναν μάχες απέναντι στην μετατροπή της χώρας σε χώρο και των πολιτών σε περιφερόμενους αναμένοντες το… μοιραίο…
Δυστυχώς, οι ελπίδες των Ελλήνων πολιτών αποδείχθηκαν φρούδες, αφούτα καπνογόνα της πλατείας Ταξίμ δεν μπορούν να συναγωνιστούν τα καπνογόνα που ρίχνουν στους Έλληνες πολίτες τα κόμματα της Ελληνικής αντιπολίτευσης... Κωνσταντίνος
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους