«Καιρό έχουν να πετάξουν στα μίντια- οι Σλάβοι των Σκοπίων- ιστορικές μπαρούφες. Τώρα ξανάρχισαν προσπαθώντας να παρουσιάσουν ομόγλωσσο το Μέγα Αλέξανδρο με το Βούλγαρο Τσάρο Σαμουήλ»...
Ιούνιος 5, 2013.
Παρουσιάζουμε το νοτιοσλαβικό δημοσίευμα:
Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Αλέξανδρος και βασιλιάς Σαμουήλ μιλούσαν την ίδια γλώσσα. Βιβλίο που περιέχει πηγές από Έλληνες και Σλάβους και δημοσιεύθηκε στη Βενετία το έτος 1532, περιέχει ενδιαφέροντα στοιχεία που δείχνουν ότι οι Σλάβοι μιλούσαν πάντα τη γλώσσα που μιλιόταν το 1525.
Το βιβλίο αυτό φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη «Άγιος Κλήμης της Αχρίδας» και ο συγγραφέας καθηγητής VinkoPribojević χρησιμοποιεί πολλά αποσπάσματα από Έλληνες και Λατίνους συγγραφείς, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι οι Σλάβοι ομιλούσαν πάντα τη γλώσσα που μιλιόταν στα 1525, όταν έγραψε το βιβλίο του.
Σύμφωνα με τον ίδιο οι Σλάβοι που ζούσαν την εποχή του 16ουαιώνα στη Μακεδονία, μιλούσαν όπως οι πρόγονοί τους κατά τους προηγούμενους αιώνες.
Αντίγραφο αυτού του βιβλίου βρέθηκε το 1922 από τον ακαδημαϊκό Novak Grga- Новак Грга.
Ο συγγραφέας στην εποχή του ήταν πολύ μορφωμένος άνθρωπος και γνώριζε τη μεγάλη αρχαία ιστορία. Ήταν μάλιστα καλά εξοικειωμένος με την ιστορία της Βαλκανικής Χερσονήσου, την οποία ο ίδιος αποκαλούσε «Μακεδονική Χερσόνησο».
Ο Πριμπόγιεβιτς στο βιβλίο του χρησιμοποιεί πολλά αυθεντικά στοιχεία, τα οποία έλαβε από βιβλιοθήκες, αρχεία και δομινικανά μοναστήρια.
Σύμφωνα με το συγγραφέα, οι Μακεδόνες δεν μπορεί ποτέ να ήταν Έλληνες, δεν γνώριζαν καν ελληνικά και ομιλούσαν μόνο τη μητρική ‘μακεδονική’ τους γλώσσα, που είναι ή ίδια γλώσσα που μιλούσαν μετά από 1500 χρόνια οι Σλάβοι στην περιοχή της Μακεδονίας, Δαρδανίας, Σερβίας και Κροατίας...
(Έτσι, λοιπόν, τα νοτιοσλαβικά είναι η γλώσσα που ομιλούσαν οι αρχαίοι Μακεδόνες, και ο Μακεδόνας αρχιστράτηγος, Μέγας Αλέξανδρος, λεγόταν Αλεκσαντάρ Βέλικι και η γλώσσα λεγόταν Μακεντόνσκι γιάζικ... αμ πως!)
- Παρακαλώ, να περάσει ο επόμενος, να βγάλει την περικεφαλαία του Ναπολέοντα από το κεφάλι του και να ξεπεζέψει από το καλάμι του ..., δηλαδή, το Βουκεφάλα, και να το αφήσει στην άκρη...
Για το βιβλίο του VinkoPribojević, μια ματιά εδώ
--
The Hellenic Information Team