Αναζητούμαι ως λαός την αλήθεια, η οποία όμως είναι 100% ουτοπική και μη ρεαλιστική και το χειρότερο αυτή η αναζήτηση της αλήθειας λόγο του αδιεξόδου που μας οδηγεί, τελικά καταλήγουμε εμείς ως λαός να γινόμαστε αδρανείς και στάσιμοι.
Αν υπήρχε στον κόσμο μια αλήθεια, αυτή από μόνη της θα μας ήταν εμφανείς και ξεκάθαρη, ακριβώς γιατί θα ήταν αλήθεια, όμως δεν υπάρχει πουθενά αλήθεια.
Υπάρχει μόνο συμφέρον και όποιος κάνει το λάθος να αναζητά την αλήθεια, αφήνοντας το συμφέρον του σε δεύτερη θέση, απλώς και ξεκάθαρα τον ξερνά η ίδια η ζωή και τον γελοιοποιεί η ιστορία.
Ο Διονύσιος Σολωμός έγραψε: Εθνικό είναι ότι είναι αληθινό!
Λοιπόν, τι ποιο αληθινό για οποιοδήποτε ζωντανό λαό, να θέλει να μεγαλουργήσει και να επεκταθεί γεωγραφικά οικονομικά πολιτιστικά γλωσσικά Κτλ;
Λοιπόν, τι ποιο αληθινό από την σταθερή προσπάθεια κάθε λαού να θέλει να έχει τους δικούς του μύθους, τους δικούς στου ήρωες, τα δικά του παραμύθια, χωρίς βέβαια να τον ενδιαφέρει αν αυτά είναι αποδεχτά ή αρεστά από τους υπόλοιπους λαούς.
Λοιπόν, τι ποιο αληθινό για ένα λαό από την υπεράσπιση των δικών του συμφερόντων, όπως ο ίδιος βέβαια τα αντιλαμβάνεται.
Μόνο οι υπόδουλοι λαοί και άνθρωποι επιδιώκουν να μιλούν και να πράττουν αρεστά προς τα αφεντικά τους.
Η Ρεπούση, δεν γνωρίζει ακόμη τον διακριτό ρόλο του πολιτικού από του ιστορικού, όπως δεν γνωρίζει και την υπέρτερη αξία του συμφέροντος, από την υποδεέστερη αξία του δίκιου και της αλήθειας.
Θα σου δώσω κυρία Ρεπούση όσο δίκιο θέλεις, αρκεί να αποδεικτής τα συμφέροντα μου.
Ο πολιτικός εκπροσωπεί τα συμφέροντα του έθνους, όχι την αλήθεια.
Οι άξιοι λαοί έχουν την δύναμη να φαίνεται το δικό τους συμφέρον ως δίκιο στα μάτια των ανάξιων λαών.
Αν η κυρία Ρεπούση βρίσκεται στην βουλή με την ιδιότητα του ιστορικού ή του ερευνητή, τότε λυπούμε, αλλά βρίσκεται σίγουρα σε πνευματική σύγχυση.
Ο κτηνοτρόφος από την Κρήτη.