Οι παραδοσιακές δομές του ΚΚΕ, βοήθησαν το Κόμμα να διατηρήσει σε βάθος χρόνου την ιστορική παρουσία του στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας, με παρεμβατικό ρόλο και δράση που το έφερνε πάντα κοντά στο λαϊκό κίνημα.
Κεντρικό ρόλο σε αυτή την πολιτική πραγματικότητα για το ΚΚΕ…
διαδραμάτισε πάντοτε ο συνδικαλιστικός βραχίονάς του, που ειδικά τα τελευταία χρόνια, ως ΠΑΜΕ, κατάφερε να παραμερίσει την “πράσινη” διοίκηση της ΓΣΕΕ, και να αποτελεί την πιο αυθεντική έκφραση της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης των εργαζομένων, ειδικά στα χρόνια του Μνημονίου.
Στο 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, οι εργασίες του οποίου ολοκληρώθηκαν με την ανάδειξη του Δημήτρη Κουτσούμπα στο αξίωμα του Γενικού Γραμματέα, με την Αλέκα Παπαρήγα να αποχωρεί μετά από 22 χρόνια, η σύνθεση της νέας Κεντρικής Επιτροπής δείχνει μια γεύση του… τι έρχεται για τον Περισσό.
Είναι λοιπόν εξαιρετικά χαρακτηριστική, έως εκκωφαντική η απουσία του Γιώργου Μαυρίκου, της “ψυχής” του ΠΑΜΕ από τη νέα Κεντρική Επιτροπή, μια εξέλιξη που σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές οι οποίοι κατανοούν το γίγνεσθαι στον χώρο της Αριστεράς, ενδεχομένως και να σηματοδοτεί την απαρχή μιας εσωτερικής ρήξης, που θα επιτρέψει στον συνδικαλιστικό βραχίονα του ΚΚΕ να αυτονομηθεί, και έτσι να έχει μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων την επόμενη μέρα.
Η… “αποχώρηση” του ΠΑΜΕ από το ΚΚΕ λοιπόν, έρχεται τη στιγμή που η νέα διοίκηση της ΓΣΕΕ αποτελεί ήδη μειοψηφία, καθώς ο Γιάννης Παναγόπουλος εξελέγη πρόεδρος μονάχα μεταξύ των παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, μιας και το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η παράταξη του Νίκου Φωτόπουλου επέλεξαν να απέχουν από τη σύνθεση της νέας διοίκησης της ΓΣΕΕ.
ysterografa.gr