Κάτι δεκαετίες πίσω γύρισε η Ελλάδα στον τομέα της Υγείας τα τελευταία τρία μνημονιακά χρόνια. Παροχές εξαφανίστηκαν από το χάρτη, προνόμια ασφαλισμένων καταργήθηκαν ενώ η κατάληξη όλων των μέτρων ήταν το βάρος να στραφεί προς τους ασθενείς οι οποίοι πρέπει πλέον να πληρώνουν από την τσέπη τους όσα πλήρωναν δεκαετίας πριν, και προτού δημιουργηθεί το περιβόητο κοινωνικό κράτος. Διαβάστε ποιες παροχές κόπηκαν όπως τις περιγράφουν οι νοσοκομειακοί γιατροί.
Της Δήμητρας Ευθυμιάδου
Ο πρώτος χαμένος του μνημονίου είναι ξεκάθαρα πλέον ο Έλληνας ασθενής. Είναι αυτός που επιβαρύνθηκε περισσότερο από τα μέτρα της τρόικας και της κυβέρνησης.
Τα στοιχεία που δόθηκαν από τους νοσοκομειακούς γιατρούς όλης της χώρας με αφορμή το 8ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας τους (ΟΕΝΓΕ) αποδεικνύουν στην πράξη ότι το περίφημο δωρεάν δημόσιο σύστημα υγείας έχει πάψει προ πολλού να υπάρχει.
Αρκεί να αναφερθεί ότι τα τελευταία τρία χρόνια ένα σημαντικό βάρος των δαπανών υγείας έχει μεταφερθεί στις άδειες τσέπες των ασφαλισμένων ή των εντελώς ανασφάλιστών πολιτών, εξαιτίας των τροποποιήσεων του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας του ΕΟΠΥΥ.
- Έχουν επιβληθεί εισοδηματικά κριτήρια για τη δωρεάν χορήγηση υγειονομικού υλικού σε τετραπληγικούς, παραπληγικούς, νεφροπαθείς, μεταμοσχευμένους, οροθετικούς,
-έχει καθοριστεί συμμετοχή 50% στους ασφαλισμένους του ΟΓΑ και 30% στους ασφαλισμένους των άλλων Ταμείων επί του συνόλου της δαπάνης προς συμβεβλημένες Ιδιωτικές Κλινικές.
-Επίσης περιορίστηκαν οι δικαιολογούμενες φυσικοθεραπείες, λογοθεραπείες, εργοθεραπείες.
-Αυξήθηκαν τα ποσοστά συμμετοχής στα φάρμακα και στις κρατήσεις των ασφαλισμένων, πληθαίνουν τα εκτός λίστας φάρμακα, καθιερώθηκε η αποκλειστική αναγραφή της δραστικής ουσίας ενώ τα σκευάσματα υψηλού κόστους που αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ μειώνονται από 900 σε 230.
Σύμφωνα με την εισήγηση του προέδρου της ΟΕΝΓΕ Δημήτρη Βαρνάβα, οι επιπτώσεις τα τελευταία τρία μνημονιακά χρόνια στην υγεία είναι δραματικές.
Ενδεικτικό είναι, όπως είπε, ότι άνω των 11000 νοσοκομειακών κλινών προβλέπεται να κλείσουν με τις καθορισμένες, από τον εφαρμοστικό Νόμο των μνημονίων, συγχωνεύσεις Κλινικών – Τμημάτων και 50 διασυνδεόμενων Νοσοκομείων. Τα Κέντρα Υγείας υπολειτουργούν, ιδιαίτερα εκείνα των Νησιών, που έχουν εξοργιστικές ελλείψεις. Οι δομές Δημόσιας Υγείας στη πρόληψη, την προαγωγή της υγείας, την αντιμετώπιση χρόνιων και ειδικών νοσημάτων, τα ατυχήματα, τις ψυχιατρικές διαταραχές, την ιατρική της εργασίας, τη γηριατρική, την αποκατάσταση, ανεπαρκούν. Τα Ψυχιατρικά Νοσηλευτικά Ιδρύματα καταργούνται μέχρι το 2015, με τους ασθενείς να κινδυνεύουν να μείνουν κυριολεκτικά στο δρόμο. Οι δαπάνες για την Υγεία μειώνονται κατά 41,4% στο διάστημα 2009-2013.
«Οι αμοιβές των λειτουργών της υγείας ακρωτηριάζονται, γίνονται εξευτελιστικές. Η μισθολογική εξόντωση των νοσοκομειακών γιατρών με τις περικοπές στο Ειδικό Ιατρικό Μισθολόγιο και την ωριαία αποζημίωση των εφημεριών, εξαφάνισε και τα τελευταία υπολείμματα της Κλαδικής Σύμβασης Εργασίας του 2008» κατέληξε μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Βαρνάβας.
iatropedia.com