Η Κύπρος, όπως και η Ελλάδα λίγο πριν, ψάχνει τα παρασιτικά εκείνα φαινόμενα, που θεωρεί ότι μπορεί να την έφεραν ως την κρίση. Μέσα σε ένα σύνολο από φήμες ή από πραγματικά γεγονότα που θα ακολουθήσουν, οι Κύπριοι θα αναζητούν τον υπάλληλο που έφταιξε, τον κρατικό λειτουργό που ήταν τεμπέλης, τον πολιτικό που ήταν διεφθαρμένος. Και ο κυπριακός Τύπος, όπως και πάλι ο ελληνικός, ο επί τόσα χρόνια σιωπηλός, θα ανακαλύπτει διάφορα φαινόμενα διαφθοράς, τα οποία όπως θα αποδίδει γενικώς σε κάποιους, στην κακοδαιμονία ίσως, αλλά θα αποφεύγει να καταγράψει την πραγματικότητα.
Ο Αττίλας 3 στην Κύπρο, δημιουργήθηκε από τις Τράπεζες. Από τους τραπεζίτες δηλαδή, από την πρακτική τους και από τις δύο Κεντρικές Τράπεζες. Την Κεντρική Τράπεζα Κύπρου και την Τράπεζα της Ελλάδας. Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου κ Ορφανίδης, όπως και ο έλληνας ομόλογός του κ Γ Προβόπουλος, δεν άσκησαν κανένα έλεγχο στη λειτουργία των Τραπεζικών Συστημάτων. Άφησαν τους Τραπεζίτες να αλωνίζουν, να υποθηκεύουν το μέλλον της Κύπρου, να μοιράζουν δάνεια χωρίς εγγυήσεις. Σε ό,τι αφορά τον Προβόπουλο, ευθύνεται επίσης για την κάλυψη του Βγενόπουλου στην ελληνική Δικαιοσύνη, όπου ο Προβόπουλος αντί να κληθεί ως συνυπεύθυνος για την υπόθεση MIG, κλήθηκε ως μάρτυρας απαλλαγής του Βγενόπουλου.
Το 2006 ο Βγενόπουλος με δύο funds αγόρασε το 22% της Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου. Οι κύπριοι μεγαλομέτοχοι, προτιμούσαν έναν έλληνα επενδυτή από τον προηγούμενο κάτοχο των μετοχών την Τράπεζα HSBC. Λίγο αργότερα πέταξε το παλιό ΔΣ της Τράπεζας και διόρισε δικούς του ανθρώπους. Φόρτωσε στη συνέχεια τη Λαϊκή με την Τράπεζα Μarfin-Εγνατία, βάζοντάς την να πληρώσει μεγάλο τίμημα για την αγορά της. Το επόμενο βήμα ήταν, αντί όπως συμβαίνει διεθνώς για λόγους τραπεζικής-εταιρικής ασφάλειας, τα καταστήματα στην Αθήνα να είναι θυγατρικές, να γίνουν υποκαταστήματα. Έτσι, από την Κύπρο άρχισαν να μεταφέρονταν στα ελληνικά υποκαταστήματα τεράστια ποσά για δανειοδοτήσεις.
Η Λαική Τράπεζα άρχισε να δίνει δάνεια σε «επενδυτές» που ενδιαφέρονταν να αγοράσουν μετοχές του Ομίλου. Δηλαδή κάποιος έπαιρνε χρήματα από Τράπεζα του Ομίλου για να κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στον Όμιλο.
Ως εγγύηση γι αυτά τα δάνεια, μπήκαν οι ίδιες οι μετοχές. Αυτό μπορεί να συμβεί στην τραπεζική πρακτική, αλλά όταν οι μετοχές οι οποίες μπήκαν ως ενέχυρο, αρχίσουν να πέφτουν, ο επενδυτής – δανειολήπτης πρέπει να επιστρέψει τη διαφορά της αξίας. Επίσης δεν επιτρέπεται να δίνονται δάνεια που επενδύονται στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων γιατί εκθέτουν σε ισχυρό κίνδυνο την Τράπεζα. Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Η Τράπεζα της Ελλάδας αυτή που σήμερα παίρνει μέτρα στο όνομα τραπεζικής σταθερότητας, δεν έκανε έλεγχο για την τραπεζική σταθερότητα που απειλούταν από αυτές τις δανειοδοτήσεις. Ούτε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Το ίδιο συνέβη και με την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου, στην οποία μέλη του ΔΣ, έστελναν γράμματα στον διοικητή, επισημαίνοντας τους κινδύνους. Ανάμεσα στους δανειολήπτες ήταν το Βατοπέδι, στο οποίο δόθηκαν 173 εκατομμύρια δάνειο και επενδύθηκαν μέσω offshore στον Όμιλο MIG 133 εκατομμύρια.
Όταν στη συνέχεια η Λαϊκή άρχισε να έχει εξαιτίας αυτής της πολιτικής πρόβλημα ρευστότητας, μπήκαν χρήματα από το ευρωσύστημα (ELA) τα οποία ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο. Αντίστοιχη πολιτική είχε η Τράπεζα Κύπρου, η οποία σε καιρό ελληνικής και διεθνούς κρίσης άνοιγε υποκαταστήματα στην Ελλάδα και αγόραζε τράπεζες σε Ρωσία και Ρουμανία. Τα δάνεια έρρεαν φυσικά με εγγυήσεις ό,τι βάφτιζαν εγγυήσεις, με την «άδεια» της Τράπεζας της Ελλάδος.
Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τις αναλύσεις της Λαικής Τράπεζας στην Κύπρο, το προβληματικό χαρτοφυλάκιο της Τράπεζας, από δάνεια στην Ελλάδα, ανέρχεται σε 3,5 δις. Το 20% δηλαδή του ΑΕΠ της χώρας. Η συνέχεια είναι γνωστή. Τα πράγματα πλέον είναι ξεκάθαρα και είναι σκανδαλώδες τις ημέρες που καταρρέει η Κύπρος εξαιτίας αυτή της πολιτικής, ο αντιεισαγγελέας Εφετών Ιωάννης Μωραϊτάκης να αρχειοθετεί την υπόθεση MIG, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα τις διαβεβαιώσεις Προβόπουλου πως όλα έγιναν νομότυπα. Του Προβόπουλου, τον οποίο έπρεπε να καλέσει ως κατηγορούμενο για πλημμελή έλεγχο και ψευδείς διαβεβαιώσεις. Αν ο εισαγγελέας θεωρεί πως ο Προβόπουλος του έλεγε την αλήθεια, ας ανοίξει την τηλεόρασή του στα δελτία ειδήσεων. Ή ακόμη χειρότερα, ας στείλει τη διάταξη αρχειοθέτησης στους πολίτες της Κύπρου. Ο κύριος Μωραϊτάκης έχει καταστήσει αυτόν που σήμερα καλείται να απολογηθεί για ένα εμφανές έγκλημα από ολόκληρο λαό, προκαταβολικά «αθώο». Ο Βγενόπουλος, ενάντια σε κάθε λογική και οικονομική πραγματικότητα, θα χρησιμοποιήσει μάλιστα τον εισαγγελέα για να γίνει -ως «αθώος»- διώκτης όσων αποκάλυψαν την αλήθεια».
Κώστα Βαξεβάνη