ΟιΑμερικανοίείναι πιο πολύ οπλισμένοι απ’ τους Αφγανούς, οι οποίοι στο κάτω - κάτω βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση (τώρα και με τους Αμερικανούς) επί τριάντα χρόνια περίπου. Τώρα ποιααπ’τιςδύοχώρεςείναι του «τρίτουκόσμου» περισσότερο, είναι ένα ερώτημα· πάντως, μακράν χώρα του «κάτωκόσμου» είναι οι ΗΠΑ! Οχι μόνον για τα αλλεπάλληλαμακελειάστο εσωτερικό τους, αλλά κυρίως για τους διαρκείςπολέμουςστο εξωτερικότους.
Αν ποτέ καταμετρηθούνοι νεκροί, μάχιμοικαι άμαχοι,που έχουν στο ενεργητικό τους οι ΗΠΑ μετά το 1945, με τους πολέμους, τις επεμβάσεις, τους βομβαρδισμούςκαι τα πραξικοπήματαπου έχουν προκαλέσει, η ανθρωπότης θα μείνει με ανοιχτό το στόμα.
Ουδέναάλλοέθνοςστην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξε διαρκώςσεεμπόλεμηκατάστασηκαθ’όληντηνδιαδρομήτου.
Σταδιακόσιατόσαχρόνιατης ύπαρξής τους οι ΗΠΑ έχουν εμπλακεί σε πάνω από εκατόνδέκαπολεμικέςεπιχειρήσειςπαντόςτύπου.
Απόόλουςαυτούςτουςπολέμους (συχνά με πολλούς και διαφορετικούς αντιπάλους ταυτοχρόνως), αν εξαιρέσει κανείς δυο - τρεις που μπορούν να χαρακτηρισθούν και ήταν δίκαιοι, δηλαδή αμυντικοί(όπως η συμμετοχή των ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο), όλοι οι υπόλοιποι πόλεμοι ήτανιμπεριαλιστικοί.
ΑκόμακαιοιΡωμαίοιή οιΟθωμανοί,στην περίοδο των κατακτήσεών τους, είχε ο καθένας ιντερμέτζα ειρήνης, έστω ανάπαυλας. Οι Αμερικανοί δενέχουνησυχάσειούτεμίαμέρα - εμπάργκο, κρίσεις, εμπλοκές, επεμβάσεις, εισβολές, βομβαρδισμοί, καταλήψεις εδαφών, διαμελισμοί κρατών, τακτικές επιχειρήσεις, ασύμμετρες απειλές, στρατηγικού χαρακτήρα συγκρούσεις - οΛευκόςΟίκοςπολεμάει κάθεμέρακάποιονκάπουεδώ και διακόσιατόσαχρόνια. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο.
ΟιΗΠΑγεννήθηκανμεεπανάσταση - οι πατέρες του έθνουςπου αναδύθηκε απ’ αυτήν την επανάσταση θεμελίωσαν το νεαρό κράτοςμε το σπαθί τους, ομοίως με το σπαθί το επέκτεινανοι επίγονοί τους και με εμφύλιο το ολοκλήρωσαν.
ΟιΑμερικανοίδεν υπήρξαν ένα έθνος που επαναστάτησε κι έκανε κράτος, αλλά ένα συνονθύλευμα αποίκων που, κάνονταςκράτος, δημιούργησεέθνος. Και κατά τούτο διαφέρουναπ’ τους Ευρωπαίους, παρά την ευρωπαϊκή καταγωγή των περισσότερων αποίκων. Οπως επίσης διαφέρουν και στο γεγονός ότι το νέο έθνος ήταν ανοιχτόσταέθνη, στους μετανάστεςαπ’ όλες τις φυλές του Ισραήλ. Και για αυτό ο πολυπολιτισμόςστις (σύγχρονες) ΗΠΑ έχει νόημα (παρά τον κυρίαρχο, σκληρό αγγλοσαξωνικό τους πυρήνα), ενώ για την Ευρώπη είναι ένα σχήμα α-νόητο, μια ακόμα «αμερικανιά».
Ομως η ενσωμάτωση των εθνών στο έθνος, των εκάστοτε δηλαδή μεταναστών στους προγενέστερους, γινόταν συνήθως και συχνά βίαια. Μάλιστα όχι λιγότερο βίαια απ’ όσο συνετελέσθη ο αφανισμόςτων γηγενώνΑμερικανών, των ινδιάνων.
Στηβάσητηςπλουτοκρατίαςτουνέουέθνους (που πάντα ζήλωνε τη συμπεριφορά μιαςαριστοκρατίας) συχνά υπήρχε ένα μπακγκράουντσυμμοριών. Οπως αυτές που «έστησαν» τη Νέα Υόρκη, το ίδιο άγριες -και πάντα ένοπλες- όσον οι πιονιέροιστην Αγρια Δύση αρχικώς και οικατακτητέςτηςστη συνέχεια.
Με δυο λόγιαόλη η Αμερικανική ιστορία είναι το έπος (με όσα σημαίνει αυτή η λέξη) ενός ένοπλουέθνους, σε διαρκώς εμπόλεμη κατάσταση, στο εσωτερικότουκαι στο εξωτερικότου.
Οι πυροβολισμοίπου έχουν ρίξει στην ιστορία τους οι Αμερικανοί, καθώς και η γενικότερη χρήση πυρός που έχουν κάνει, πρέπει να αναλογούν στο ένα προς ένα με το σύνολο της χρήσης πυρός όλων των άλλων εθνών μαζί κατά την αντίστοιχη περίοδο (πλην της τιτανικής εκείνης στο Ανατολικό Μέτωπο, 1941-1945).
Αν συνυπολογίσουμεκαι την εικονική χρήση πυρός που έχουν κάνει στον κινηματογράφο τους (συχνά το ίδιο αποτελεσματική πολιτικώς όσον η πραγματική), τότε μιλάμε για δέκα χιλιάδες Χιροσίμες.
Ή για εννιά χιλιάδες Τόκυο - διότι αν όλοι γνωρίζουμε για τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, ελάχιστα γνωρίζουμε για το Τόκυο. Στις 6 Μαρτίου 1945 οι Αμερικανοί βομβάρδισαν το Τόκυο -μια πόλη από ξύλο κυρίως και χαρτί- με βόμβες φωσφόρου και στρατηγική «τάπητα». Αποτέλεσμα 80.000νεκροί (60.000 στη Χιροσίμα) και 1.000.000άστεγοι. Κατάλαβε τίποτα η μιλιταριστική κυβέρνηση της Ιαπωνίας τότε; όχι. Οχι, ώσπου να βρεθεί αντιμέτωπη με τον Αρμαγεδδώνα της Χιροσίμας.
Ομως, απ’ όλους τους ποταμούς αίματος τι έχουν καταλάβει με τη σειρά τους οι Αμερικανοί και όλοι μας; τίποτα.
Αμέσως μετά το τέλος του πολέμου στην Ευρώπηοι Αμερικανοί απερρόφησαντους ναζίεπιστήμονες και ανέκοψαντην αποναζιστικοποίηση της Γερμανίας για να στελεχώσουνμε πρώην ναζί τη Δυτική Γερμανία. Σήμερα ο νέος γερμανικός στρατόςέχει βγειαπ’ τα σύνορά του κι επιχειρεί στο Αφγανιστάν. Γερμανικές μονάδεςεγκαθιστούν πυραύλους Πάτριοτ στην Τουρκία καιΓερμανοί αξιωματικοίεκπαιδεύουν Τούρκους αξιωματικούς, όπως επί Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σήμερα η Ιαπωνία,ο δεύτερος ηττημένος του πολέμου, επιστρέφει στο μιλιταριστικό της παρελθόνμε τους εθνικιστέςστην κορυφή του Φιλελεύθερου κόμματος να υπόσχονται ότι θα καταργήσουν την πρόνοια του Ιαπωνικού Συντάγματος που απαγορεύειτον πόλεμο. Η Ιαπωνία, μια χώρα μεχρέος στο 230%του ΑΕΠ, κοιτάζει πάλι την Κίνα όπως την κοιτούσε το 1936.
Λίγα, πολύ λίγαέχουμε μάθει απ’ την Ιστορία, απ’ αυτά που δεν πρόλαβαν καν να μάθουντα αδικοσκοτωμένα παιδάκια στο Κονέκτικατ. Στο Ιράκ. Στην Παλαιστίνη...
Και αυτά που θα σκοτωθούναύριο, στο νέο Κονέκτικατ, στο επόμενο Ιράκ και στο αυριανό Ναγκασάκι.
Διότι είναι πολλά τα λεφτά, μάγκα μου,και το αίμα πρέπει να χύνεταιγια να τααυγαταίνει. Οταν, ας πούμε, τα λεφτά ενός πλούσιου όπως ο Μπιλ Γκέιτςείναι τόσα όσοείναι το ΑΕΠ της Κροατίας, τι το ψάχνεις;
Η επόμενη Χιροσίμαείναι θέμα χρόνου...
email: stathis@enikos.gr
Του Στάθηαπό enikos