Υποτονικές οι αντιδράσεις της χώρας των μεγαλοκαταθετών που ζημιώνονται από την “λύση”. Λογικό, αφού ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί τι θα πάρουν ως αντίδωρο για το ύψος του κουρέματος. Εκεί είναι όλο το παιχνίδι, που μάλιστα λόγω του αρ. 65 που σας περιγράφαμε νωρίτερα, βρίσκεται στα χέρια του “διοικητού”. Τα δεδομένα είναι τα ακόλουθα. Η Gazprom έχει υπογράψει συνεργασία με το Ισραήλ, ανοίγοντας θυγατρική για το Ισραηλινό αέριο. Η Gazprom χτυπά μετά μανίας την ΔΕΣΦΑ – ΔΕΠΑ δίνοντας πολλαπλάσιες προσφορές από τους ανταγωνιστές. Γιατί; Μα γιατί οι ανταγωνιστές θα πρέπει να περιμένουν πότε θα βγουν Ελληνικές πρώτες ύλες για να τις εκμεταλλευθούν, αφού δεν έχουν πρώτη ύλη στην περιοχή για να χρησιμοποιήσουν τις εταιρείες για κατασκευή αγωγού. Αντίθετα, οι Ρώσοι δίνουν όσο – όσο αφού τους ενδιαφέρει περισσότερο η κατασκευή του αγωγού που θα τους αποφέρει άμεσο χρήμα. Για να μεταφέρουν (και) το αέριο από το Ισραήλ στην καρδιά του “θηρίου”. Τι θα μπορούσε λοιπόν να είναι ένα αποδεκτό collateral για τις κουρεμένες Ρώσικες καταθέσεις; Ε, που να πάει το μυαλό μας τώρα… Το ότι η Τουρκία άρχισε τους λεονταρισμούς τύπου “μην τολμήσει η Κύπρος να δώσει Collateral τους υδρογονάνθρακες, προφανώς ήταν σύμπτωση. Αφού ο Ανανιάδης δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο. Ο διοικητής;