Του Μάρκου Μουζάκη
Ασφαλώς και δεν έγιναν σοφότεροι όσοι παρακολούθησαν τη συνέντευξη του Άκη Τσοχατζόπουλουστον ΣΚΑΪ ή ενημερώθηκαν γι’ αυτήν με οποιοδήποτε άλλο τρόπο. Δεν είπε κάτι καινούργιο. Μάλλον αναμασήματα περί της «αθωότητας» του και επικλήσεις ανθρωπιστικού χαρακτήρα (για τη σύζυγο, την κόρη και το μικρό του γιό) περιείχε. Τίποτα παραπάνω.
Αλλά όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα τονίζουν πως η είδηση δεν ήταν τα όσα (δεν) είπε, αλλά το γεγονός ότιαποφάσισε να μιλήσει λίγες βδομάδες πριν ξεκινήσει η δίκη του (και των συγκατηγορουμένων του).
Κάτι δηλαδή εκτός της τακτικής που είχε ακολουθήσει μετά τη σύλληψη και προφυλάκισή του. Μέχρι χτες μόνο μέσω των συνηγόρων του ή μέσω γραπτών δηλώσεων «μιλούσε».
Τώρα επέλεξε να «τα πει».
Ίσως και να στείλει μηνύματα σε κάποιους, ενόψει και της έναρξης της δίκης.
Είναι μη επιδεχόμενο αμφισβήτησης γεγονός, ότι ο Άκης γνωρίζει πολλά και για πολλούς, άλλωστε η μακρότατη διαδρομή του στο ΠΑΣΟΚ και στην πολιτική ζωή συνολικότερα εγγυάται κάτι τέτοιο.
Και οι αιχμές που άφησε για το ΚΥΣΕΑ και τις ομόφωνες αποφάσεις του οργάνου αυτού (στη λογική «και γιατί κατηγορείτε μόνο εμένα για αποφάσεις που ελήφθησαν ομόφωνα») αποτελούν ένα τέτοιο μήνυμα, κάτι παραπάνω από ευδιάκριτο. Και μάλιστα μήνυμα απευθυνόμενο ακόμα και σε κορυφαία στελέχη κυβερνητικά εκείνης της περιόδου. Καθόλου τυχαίο…
Μάλιστα οι πληροφορίες μας λένε, πως ο Άκης θα μιλήσει ξανά μέχρι την έναρξη της δίκης του.
Αποτελεί βέβαια ζητούμενο, αν και πόσο μπορεί να επηρεάσει τη στάση των προσώπων αυτών, στο βαθμό που θεωρείται πλέον καμένο χαρτί και σε ρόλο του «αίροντος τας αμαρτίας» ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος…
Στην πραγματικότητα, τονίζουν όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, έχει ο ίδιος ακυρωθεί.
Και αυτό είναι γεγονός.
Ωστόσο αν αρχίσει να μιλά ξανά και να αποκαλύπτει, τότε αποκλείεται να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και να οδηγηθούν τα πράγματα σε ανεξέλεγκτες παρενέργειες;
Αποκλείεται;
Όσες ασφαλιστικές δικλείδες κι αν έχει ενεργοποιήσει το (αναξιόπιστο) σύστημα;
olympia.gr